Móse (Móse) frelsaði Ísraelsmenn úr ánauð Egyptalands.
Móse, sonur Amram og Jochebed (Yocheved) af ættkvíslum Leví, var fæddur á tímabilinu mesta kúgun Egyptalands - seinni hluta 13. aldar f.Kr. þegar Ramses II var Faraó Egyptalands.
Til að bjarga honum frá fyrirskipun Faraós um að drepa öll hebresk karlkyns ungabörn, setti móðir Móse hann í körfu sem hún sendi fljótandi á Níl. Barnið fannst af dóttur Faraós og þannig var Móse alinn upp í höll Faraós.
Þegar Móse sá Egyptann berja hebreskan þræll, drap hann Egyptann. Móse flúði síðan til eyðimerkurinnar þar sem hann hitti Midíaníta. Þar giftist hann Jippó Midíaníta dóttur Zippóru. Þegar Móses hefur verið búinn að hjarði, upplifir hann opinberun. Í formi brennandi runna sem ekki var neytt, segir Guð Móse að hann hafi verið valinn til að frelsa Ísraelsmenn úr ánauð Egyptalands.
Móse snýr aftur til Egyptalands og fer til Faraós með Aron bróður sínum (Aharon). Þeir segja Faraó að Guð hafi boðið honum að láta Gyðinga lausan.
Faraó neitaði að hlýða skipuninni. Níu plága var ekki sannfærður Faraó um að sleppa þrælunum. Tíunda plágan, andlát frumgetinna barna, þar á meðal sonur Faraós, sannfærði Faraó um að láta Ísraelsmenn fara.
Ísraelsmenn fóru fljótt frá Egyptalandi. Skömmu síðar skipti Faraó um skoðun og sendi her sinn í eftirför Ísraelsmanna. Þegar Ísraelsmenn náðu Rauðahafinu skildu vatnið sig kraftaverka til að láta þá fara yfir. Þegar egypski herinn reyndi að elta þá lokaðist vatnið og egypsku hermennirnir drukknuðu.
Eftir margra vikna ferðalög í eyðimörkinni náðu Ísraelsmenn Sínaífjalli. Þar fengu Ísraelsmenn Torah (boðorðin tíu) og gerðu sáttmála við Guð.
Guð ákvað að aðeins næsta kynslóð færi inn í fyrirheitna landið. Móse notaði næstu fjörutíu ára ráfar í eyðimörkinni til að fræða fólkið. Hann lagði grunninn að samfélagi sem byggist á trúarbrögðum og réttlæti. Rétt áður en Ísraelsmenn fóru inn í fyrirheitna landið dó Móse.
Móse er minnst sem frelsarans, leiðtogans, löggjafans, spámannsins og milligöngunnar í sáttmálanum milli Guðs og gyðinga.
Frægari leiðtogar gyðinga, Móse (Móse), frelsuðu Ísraelsmenn úr ánauð Egyptalands.
Móse, sonur Amram og Jochebed (Yocheved) af ættkvíslum Leví, var fæddur á tímabilinu mesta kúgun Egyptalands - seinni hluta 13. aldar f.Kr. þegar Ramses II var Faraó Egyptalands.
Til að bjarga honum frá fyrirskipun Faraós um að drepa öll hebresk karlkyns ungabörn, setti móðir Móse hann í körfu sem hún sendi fljótandi á Níl. Barnið fannst af dóttur Faraós og þannig var Móse alinn upp í höll Faraós.
Þegar Móse sá Egyptann berja hebreskan þræll, drap hann Egyptann. Móse flúði síðan til eyðimerkurinnar þar sem hann hitti Midíaníta. Þar giftist hann Jippó Midíaníta dóttur Zippóru. Þegar Móses hefur verið búinn að hjarði, upplifir hann opinberun. Í formi brennandi runna sem ekki var neytt, segir Guð Móse að hann hafi verið valinn til að frelsa Ísraelsmenn úr ánauð Egyptalands.
Móse snýr aftur til Egyptalands og fer til Faraós með Aron bróður sínum (Aharon). Þeir segja Faraó að Guð hafi boðið honum að láta Gyðinga lausan. Faraó neitaði að hlýða skipuninni. Níu plága var ekki sannfærður Faraó um að sleppa þrælunum. Tíunda plágan, andlát frumgetinna barna, þar á meðal sonur Faraós, sannfærði Faraó um að láta Ísraelsmenn fara.
Ísraelsmenn fóru fljótt frá Egyptalandi. Skömmu síðar skipti Faraó um skoðun og sendi her sinn í eftirför Ísraelsmanna. Þegar Ísraelsmenn náðu Rauðahafinu skildu vatnið sig kraftaverka til að láta þá fara yfir. Þegar egypski herinn reyndi að elta þá lokaðist vatnið og egypsku hermennirnir drukknuðu.
Eftir margra vikna ferðalög í eyðimörkinni náðu Ísraelsmenn Sínaífjalli. Þar fengu Ísraelsmenn Torah (boðorðin tíu) og gerðu sáttmála við Guð.
Guð ákvað að aðeins næsta kynslóð færi inn í fyrirheitna landið. Móse notaði næstu fjörutíu ára ráfar í eyðimörkinni til að fræða fólkið.
Hann lagði grunninn að samfélagi sem byggist á trúarbrögðum og réttlæti. Rétt áður en Ísraelsmenn fóru inn í fyrirheitna landið dó Móse.
Móse er minnst sem frelsarans, leiðtogans, löggjafans, spámannsins og milligöngunnar í sáttmálanum milli Guðs og gyðinga.
