Í Opinberunarbókinni heyrir Jóhannes postuli (frekar en sér) niðurstöðu sögunnar og ber hana saman við hljóminn í mikilli brúðkaupsveislu gifting kvöldsins Lambsins. Þetta myndefni af brúðkaupsveislu sýnir trúaða og innilega og ævarandi samfélag við Jesú Krist sem hefst í lok aldanna í endurreistri paradís Nýja s Jerúsalem.
Lykilvers - Opinberunarbókin 19: 6-9
Svo heyrði ég hvað virtist vera rödd mikils fjölda, eins og öskra margra vatna og eins og hljóðið af voldugum þrumur, hrópandi, Hallelúja! Því að Drottinn, Guð vor alvaldur, er konungur.
„Við skulum gleðjast og fagna og veita honum dýrðina, því að hjónaband lambsins er komið og brúður hans hefur gert sig tilbúinn; henni var veitt að klæða sig með fínu líni, björtu og hreinu fyrir Fína línin eru réttlát verk dýrlinga.
Og engillinn sagði við mig, Skrifa þetta: Sælir eru þeir sem eru boðnir í hjónaband kvöldsins Lambsins. Og hann sagði við mig, Þetta eru sönnu guðs orð. (ESV)
Hver er hjúskaparmáltíð lambsins?
Hjónabandsmáltíðin á lambinu er táknræn framsetning hinnar gleðilegu, innilegu og eilífu samfélags sem á sér stað milli Jesú Krists (lamb Guðs) og brúður hans (kirkjunnar). Þessi framtíðarmynd af mikilli brúðkaupsveislu er dregin af myndefni Gamla testamentisins og Nýja testamentisins.
Mynd Gamla testamentisins
Rithöfundar í Gamla testamentinu notuðu oft brúðkaup, trúnaðarmenn, brúðir, brúðguma og hjónabandsfélög sem öflug lýsandi úrræði. Ísraelsþjóð var oft líkt við konu Guðs af spámönnunum. Aftur og aftur, þegar Ísrael braut sáttmála heit sín við Guð, var hún borin saman við óheiðarlega, trúlausa konu sem hafði brotið hjónabandshljóð sín (Hósea 1–2; Jeremía 2–3; Jesaja 50; Esekíel 16; 23).
Þróun lambs Guðs sem myndmál fyrir Messías hófst einnig í Gamla testamentinu með tíðum fórnum dýra. Í frásögn Abrahams og Ísaks veitir Drottinn fórnarlambinu, þar sem hann synir fórn Guðs af syni sínum, Jesú Kristi, á krossinum á Golgata fyrir syndir heimsins. Jesaja bók lýsir þjáningarþjóninum sem „lambi sem leiddi til slátrunar“ (Jesaja 53: 7).
Myndmál Nýja testamentisins
Myndin af Jesú Kristi sem fórnarlambi Guðs rætist í Nýja testamentinu. Þegar Jóhannes skírari sér Jesú fyrst lýsir hann því yfir: „Sjá, lamb Guðs, sem tekur burt synd heimsins!“ (Jóh. 1:29, 36). Elstu kristnu mennirnir trúðu því að Jesús væri þjáningarþjónn Jesaja (Postulasagan 8:32). Páll postuli lýsir Jesú sem páskalambinu (1. Korintubréf 5: 7). Pétur postuli útskýrir að trúaðir séu leystir „með dýrmætu blóði Krists, eins og lambi án flekka eða flekka.“ (1. Pétursbréf 1:19, ESV)
Sömuleiðis stækkar hjónaband og brúðkaupsmyndir og er lokið í Nýja testamentinu með komu Jesú Krists. Fyrsta kraftaverk Jesú gerist á brúðkaupsveislunni í Kana (Jóh. 2: 1–11). Jóhannes skírari kallar brúðgumann Jesú (Jóhannes 3: 27–30). Og sjálfur talar Jesús oft um ríki Guðs með tilliti til gleðilegs brúðkaupsveislu (Matteus 8:11; 22: 1–14; 25: 1–13; 26:29; Lúkas 13: 28–29; 14: 15– 24).
Paul kynnir myndlíkingu kirkjunnar sem brúður Krists. Í Efesusbréfinu 5: 25–27 útskýrir hann að samband eiginmanna og eiginkvenna sé eins og samband Jesú Krists og kirkjunnar.
Sögulegt og menningarlegt samhengi
Til að skilja að fullu myndmál hjónabands kvöldmatarins á lambinu er mikilvægt að huga að sögulegu samhengi brúðkaupa í menningu á tímum Krists. Til þess að gyðinglegt par gæti gengið í hjónaband þurftu þau að ganga í gegnum fjögurra fasa ferli.
Fyrsta skrefið fólst í undirritun hjónabandssamningsins, eða Ketubah, sem var framkvæmdur af foreldrum bæði brúðarinnar og brúðgumans. Fjölskylda brúðgumans myndi greiða fjölskyldu brúðarinnar með brjósti og innsigla trúlofunina. Sem slíkur myndi hið opinbera ráðningartímabil hefjast. Trúborgin var bundin af skilmálum hjónabandssamningsins. Á þessu tímabili bjuggu hjónin ekki saman eða áttu kynferðisleg samskipti hvert við annað.
Venjulega, einu ári eftir upphafsloftið, átti sér stað tilfinningaferð frá húsi brúðarinnar að heimili brúðgumans (eins og sést í dæmisögunni um meyjarnar tíu í Matteusi 25: 1–13). Fyrir þessa hátíð vildi brúðurin gera sig tilbúna til að taka á móti brúðgumanum sínum. Lokahóf brúðkaupsathafnarinnar náði hámarki í mikilli veislu, hjónabandsmáltíðinni, sem gæti staðið í nokkra daga.
Myndir í Opinberunarbókinni
Myndmálið nær loka stigi sínu í Opinberunarbókinni. Hjónabandsmáltíðin á lambinu markar lok langa trúlofunartíma milli Jesú Krists og kirkjunnar og upphaf eilífs, órofins félagsskapar kærleika.
Jóhannes vísar til Krists sem lambsins sem var drepið (Opinberunarbókin 5: 6, 9, 12; 13: 8), sem úthellt blóði sínu (Opinb. 5: 9; 7:14; 12:11) og sem sigraði dauðann og djöfull (Opinberunarbókin 12: 10-11; Rómverjabréfið 8: 36–37). Jesús er sigursæl Guðs lamb sem sigrar með fórnfýsi.
Jesús Kristur, lambið, er brúðguminn og kirkjan er brúður hans. Hjónabandsmáltíð lambsins, mikil og gleðileg hátíð, kemur að þessu glæsilega hápunkti nálægt lok Opinberunarbókarinnar:
Ég sá heilaga borg, nýju Jerúsalem, koma niður af himni frá Guði, tilbúin sem brúður fallega klædd fyrir eiginmann sinn. Og ég heyrði hárri röddu frá hásætinu sem sagði: Liti út! Bústaður Guðs er nú meðal fólksins og hann mun búa hjá þeim. Þeir munu vera þjóð hans og Guð sjálfur mun vera með þeim og vera Guð þeirra. Hann mun þurrka hvert tár úr augum þeirra. Það verður ekki meira dauði eða sorg eða grátur eða sársauki, því að gamla röð hlutanna er liðin.
Ein af sjö englunum sem voru með sjö skálarnar fullar af sjö síðustu plágunum komu og sögðu við mig, Komu, ég mun sýna þér brúðurina, eiginkonu lambsins.
Og hann leiddi mig burt í andanum á stórt og hátt fjall og sýndi mér Heilaga borg, Jerúsalem, niður af himni frá Guði. Það skein með dýrð Guðs og ljómi hans var eins og mjög dýrmæt gimsteinn, eins og jaspis, skýr eins og kristal.
(Opinberunarbókin 21: 2 11, sjá einnig 19: 6 10; 22:17)
Lokagjafir Biblíunnar sýna glöggt augnablik mannkynssögunnar. Þessi mynd af hjónabandsveislu milli Krists og kirkju hans sýnir mynd Guðs frelsunaráætlun a stórkostlega og fagnaðar rómantík milli skaparans og sköpunar hans. Samlíking hjónabands kvöldmatarins við lambið framleiðir grípandi andlitsmynd af djúpum kærleiksríku, persónulegu og eilífu sambandi sem Jesús Kristur nýtur við kirkju sína.
Spurningar til umhugsunar
Trúaðir geta upplifað náið og eilíft samfélag við Guð eins og er, frá því augnabliki hjálpræðisins. En þegar brúðguminn snýr aftur til að taka brúður sína í nýja himininn og nýja jörðina ? Að er trúlofað að fullum dráttum að sambandið mun langt umfram allt sem við getum upplifað um þessar mundir. Hefurðu samþykkt hjúskapartillögu Krists ? Ertu að undirbúa þig eins og brúður sem les sig fyrir brúðgumann sinn?
