Þegar múslimar segja „insha'Allah ræða þeir atburð sem mun eiga sér stað í framtíðinni. Bókstaflega merkingin er, „ Ef Guð vill, þá mun það gerast, “eða„ Guð vilji. “Í aðrar stafsetningar eru inshallah og inchallah Dæmi væri: „Á morgun förum við til frís til Evrópu, insha'Allah.“
Insha'Allah í samtali
Kóraninn minnir trúaða á að ekkert gerist nema með vilja Guðs, þannig að við getum ekki verið viss um að tiltekinn atburður gerist eða muni ekki gerast. Múslímar telja að það sé hrokafullt af okkur að lofa eða krefjast þess að eitthvað muni gerast þegar í raun höfum við enga stjórn á því hvað framtíðin ber í skauti sér. Það geta alltaf verið kringumstæður sem eru undir okkar stjórn sem komast í veg fyrir áætlanir okkar og Allah er fullkominn skipuleggjandi.
Notkun „insha’Allah“ er fengin beint frá einum af grundvallarlínum Íslams, trú á guðlegan vilja eða örlög. Þetta orðalag og ávísunin á notkun þess kemur beint frá Kóraninum og er því notkun þess skylt fyrir múslima:
Ekki segja um neitt, „Ég skal gera slíkt og á morgun“ án þess að bæta við „Insha'Allah.“ Og hringdu í Drottinn þinn þegar þú gleymir ... (18: 23-24).
Önnur orðalag sem almennt er notað af múslimum er „bi'ithnillah“, sem þýðir „ef Allah þóknast“ eða „með leyfi Allah“. Þessi setning er einnig að finna í Kóraninum í leiðum eins og „Engin manneskja getur dáið nema með leyfi Allah.“ (3: 145).
Báðar setningarnar eru einnig notaðar af arabískumælandi kristnum mönnum og öðrum trúarbrögðum. Í algengri notkun hefur það átt við „vonandi“ eða „kannski“ þegar verið er að tala um atburði framtíðarinnar.
Insha'Allah og einlægar fyrirætlanir
Sumir telja að múslimar noti þessa tilteknu íslömsku setningu, „insha'Allah, “ til að komast út úr því að gera eitthvað er kurteis leið til að segja „nei.“ Þetta gerist af og til notkun „insha'Allah þegar einstaklingur vill hafna boði eða hneigja sig undan skuldbindingum en er of kurteis til að segja það. Ef maður fylgir því ekki síðar samfélagsleg skuldbinding, til dæmis, þú getur alltaf sagt að það hafi verið vilji Guðs.
Og því miður er það líka rétt að einstaklingur sem er ósérhlífinn frá upphafi getur burstað við aðstæður með því að orða orðtakið, svipað og notkun spænska orðsins „manana.“ Slíkir einstaklingar nota „insha'Allah“ frjálslegur eða kaldhæðnislega með þeim ósagða afleiðingum að atburðurinn muni aldrei gerast. Þetta gerir þeim kleift að færa sökina as þó að yppta öxlum og segja „hvað gæti ég gert? Það var engu að síður vilji Guðs.“
Notkun orðasambandsins „inshaa'Allah“ er hluti múslimskrar menningar og iðkunar, og trúaðir menn alast upp með setninguna stöðugt á vörum. „Inshaa'Allah“ er staðfest í Kóraninum og þetta er ekki tekið létt af múslimum. Þegar þú heyrir setninguna er best að túlka það sem tjáningu um raunverulegan ásetning einstaklings sem og að þeir séu komnir í vilja Guðs. Það er óviðeigandi að nota þessa íslömsku setningu ósjálfrátt eða kaldhæðinn eða til að túlka hann á þann hátt.
